Mark Guiliana (1980) is een Grammy genomineerde drummer/componist/bandleider van diverse gezelschappen waaronder Beat Music. Hij speelde met Brad Mehldauer, Avishai Cohen, David Bowie, Lionel Loueke, Tigran Hamasyan, Pronesis en het Mark Giuliana Jazz Quartet. Hij maakte talloze albums in diverse bezettingen en behoort inmiddels tot een vaste waarde in de hedendaagse jazzscene. De bezetting op dit album is als volgt : Mark Guiliana ( drums, synthesizers, drumprogramming, percussie), Chris Morrissey (contrabas), Shai Maestro (piano, mellotron, ampli-celeste, Fender Rhodes), Jason Rigby (tenorsax, basklarinet, fluit). Dit is al het tweede album van Guiliana dit jaar, na het grotendeels elektronische Music for doing is er nu “The sound of listening” met zijn eigen band. Het idee achter het album stamt van het boek “Silence, the power of quiet in a world full of noise” van de Vietnamese Zen meester Thick Nhât Hank. Pianist Shai Maestro heeft zelf een behoorlijke status opgebouwd als leider op zijn albums voor ECM, zijn muzikale gedachten en ideeën komen goed overeen met die van Guiliana. Mark heeft een grote schare van muziekvolgers door zijn samenwerking met sleutelfiguren in de jazz als Avishai Cohen, Brad Mehldau, Gretchen Parlato en ook zijn samenwerking met David Bowie zorgde voor meer aanhang.

Het album opent met het verstilde “a path to bliss”, ingeleid door sereen spel van Shai Maestro waarna Rigby invalt met zijn basklarinet, heel fraai. In “the most important question” gaat het er flink wat meer op los, aangestuurd door de felle klappen van Mark raakt het snel in een stroomversnelling met stevige accenten van Rigby op tenorsax.” In het korte “a way of looking” wordt de sfeer bepaald door de Fender Rhodes van Shai. Medium tempo in “our essential nature” met een interessante wisselwerking tussen Shai Maestro en Jason Rigby ondersteunt door de uiterst actieve ritme sectie, eindigend in een duel piano versus drums, een knap in elkaar gezette compositie die de kwaliteiten van dit quartet ten volle onderschrijft. In “The courage to be free” wordt er uit een heel ander vaatje getapt, synthesizer en mellotron bepalen hier het geluid, vrij elektronisch maar wel goed in het gehoor liggend.

Bepaald indrukwekkend is het heerlijk voort zoevende “everything changed after you left”, zachtjes aangezette saxofoonklanken en ingetogen pianospel zijn de belangrijkste ingrediënten van dit nummer. In “The sound of listening” gaan we weer richting elektronica met drum programming, mellotron, ampli-celeste, dit keer overtuigt het mij niet, een dissonant in het totale geluidsbeeld van dit album, liever aan het eind of helemaal niet, deze elektronische spielerij. Gelukkig keren we met “under the influence” weer terug naar de vertrouwde jazz geluiden, een doorwrocht nummer met een grote ideeën rijkdom van de verschillende muzikanten. “Practicing silence” is een solo exercitie van Shai, een heerlijk piano motiefje waarbij linker en rechterhand met elkaar in de slag gaan, leuk. Het vrolijke “continuation” sluit dit bijzonder geslaagde album af, een hypnotiserend ritme voert de luisteraar mee op een intrigerende muzikale reis, het straalt de sfeer uit van Sonny Rollins in zijn hoogtijdagen.

Jan van Leersum.